de quest afstoffen

Dat was nodig want het heldere blauw was een beetje flets geworden door alle klussen in dezelfde ruimte. Op deze regendag was een opfrisser zo ongeveer gegarandeerd.

Het is een raar idee dat zo ongeveer ieder tripje nu bijzonder genoeg kan zijn voor een blog. De dagelijkse heen-en-weertjes naar het werk zijn er niet meer en een stukje rijden met welke fiets dan ook is een uitzondering. De vorige keer was al een paar weken geleden en dat heb ik vandaag gevoeld, maar het was goed weer eens op pad te zijn.

Het was een boodschappenritje want er stond een zakje mout klaar bij Brouwmaatje in Boesingheliede en daar kun je prima met de fiets naartoe. Waarschijnlijk reizen er meer mensen over de Polderbaan dan over het fietspad, maar die stoppen dan weer niet in het kleine plaatsje met de lange naam.

De routeplanner van de Fietserbond wees de weg, vlak langs mijn (vroeger) dagelijkse werkplek. Misschien is dit een idee voor een woon-werkroute waarbij ik de pont bij het Centraal Station kan vermijden want die is me nu te druk.
Deze route ging via het NDSM-veer, daar was het vandaag veel rustiger. Dit veer vaart wel minder vaak. Er is ook nog het Distelwegveer, dat is nog een stukje korter maar veel scheelt het niet. Een andere keer maar eens bekijken.

Aan de andere kant van het water is het een deels bekende route gevolgd door een kronkel bij Sloterdijk en het rechte stuk langs de Haarlemmerweg tot Halfweg, en dan is Boesingheliede niet ver meer.

Hier was het om begonnen, een zak mout voor mijn volgende brouwsel. De bestelling gaat in de Nimbus en ik kan weer terug gaan fietsen.

Ik ben vlak bij Schiphol maar vliegtuigen zijn er niet te zien, door de mist en de regen en misschien ook omdat ze er niet zijn. Op de terugweg maak ik een foto’s van een paar dingen die wel te zien zijn.

Aan de kant van de Pontsteiger is het ook rustig. Ik moet een kwartiertje wachten want de pont is juist vertrokken.

Ik eet een krentebol, kijk wat rond en luister naar de vraag aan de pontmensen, iemand vraagt of ze zonder mondkapje mee mag. Dat mag, tenminste: de overtocht mag niet worden geweigerd maar aan de overkant ben je dan een flinke boete en een strafblad rijker.

Een strafblad? Voor niet dragen van een mondkapje? Jawel, dit wordt zo zwaar beoordeeld en beboet dat je daardoor een aantekening krijgt (lees een artikel of kijk naar een filmpje).

Zover komt het gelukkig niet want iemand heeft een heel pak mondkapjes bij zich waarvan er een gemist kan worden. Een mooi gebaar.
Ik pruttel nog even na met de flauwe gedachte dat we op de pont in hetzelfde schuitje zitten.

Ik vind mijn weg weer door het landelijke Noord. Best mooi, misschien wordt dit inderdaad af en toe mijn woon-werkroute.

Zelfs met het weer van vandaag is het mooi. Laten we een beetje overdrijven met de regen.

Het laatste stukje is weer bekend. Op naar huis, niet zo snel als anders maar het was toch fijn fietsen.