beetskoog

Dit verhaal stond op de website van Kanovereniging Edam.
Het is (onder de oorspronkelijke datum) opnieuw geplaatst in 2021.

Een rustig rondje over de ringvaart, zo staat het al jaren op de toerkalender. En rustig was het ook in 2004. We zaten midden in een hittegolf en wat kun je dan beter doen dan een beetje peddelen en de koelte opzoeken? Ik zou het echt niet weten, maar sommige mensen willen op zo’n dag ook best een stukje toeren in een open auto. Daarom kwam het goed uit dat Karen de dag ervoor haar knalrode cabrio had opgehaald. Wat ziet-ie er flitsend uit en wat zitten er een mooie snufjes in….. iedereen wilde met Karen mee maar in dat past niet in een cabrio. Bouke viel in de prijzen, hij mocht niet zelf achter het stuur maar op de rechterstoel zat hij ook best. Had hij daarom zijn peddel in de loods laten liggen? Zo werd het ritje bijna twee keer zo lang. Maar laten we niet afdwalen, dit gaat over een kanotocht.

De tocht zou starten bij de familie Swier. Boed had geen zin om daar met de auto heen te rijden dus hij was al met zijn kano vertrokken. Uiteindelijk kwamen we niet lang na elkaar aan bij het gemaal. Koffie, nog eens koffie en dan vertrekken. Het was heerlijk rustig op het water en in een gemakkelijk tempo peddelden we via Oosthuizen naar de sluis in Schardam. Omdat we al zo verschrikkelijk lang geen koffie hadden gehad zaten de eersten al op de kant toen de staart van de groep nog moest aankomen. De vaste bewoners vonden het bar interessant.

Soms begon het water vlakbij de sluis ineens te kolken als er vanuit het IJsselmeer water werd ingelaten. Dat zag er indrukwekkend uit, maar echt wildwater was het nog niet.

Door een gezellig slootje kwamen we bij de Beemsteruitwatering. Die stond in z’n achteruit want ook daar werd het water niet naar buiten, maar naar binnen gelaten. En het ging flink hard ook, want volgens mijn gps voeren we anderhalf keer zo snel als normaal! Vreemd genoeg zagen we weinig andere boten. De enige anderen die het water opzochten waren kinderen die van de bruggen sprongen, gelukkig een stuk van de kano’s vandaan. Langs Beets kwamen we bij Oudendijk en omdat we al zo ontzettend lang geen koffie….. Nee hoor, we hadden echt geen smoes nodig om de kant op te gaan bij Les Deux Ponts. IJs en fris in de schaduw van een parasol, het was er best uit te houden. Opdat we ons niet zouden vervelen kwam er een lange stoet antieke auto’s langs. Ze zagen er allemaal verschillend uit en ze klonken ook allemaal anders, van beschaafd gezoem tot opgewekt geknor.

Helemaal uitgerust gingen we het water weer op. Nu waren we niet meer de enigen, zo ongeveer alles wat kon drijven kwam pruttelend langs met hele families erop. Dat is een zomerse zondagmiddag in Noord Holland.

Werner verliet ons, hij wilde terugvaren over het IJsselmeer. Met dit rustige weer was dat geen probleem. De anderen bleven in de schaduw van de populieren op de Beemsterringdijk, lekker koel.

Voor de tweede keer kwam Oosthuizen in zicht waar we de familie Huter spraken, die daar aan het water woont. Nog een klein stukje naar het gemaal, waar we weer op krachten kwamen bij een bakje koffie.

Boed ging terug zoals hij was gekomen, Bouke kon de verleiding van de cabrio weerstaan en voer met hem mee door de Zeevang.

De sliert bootjes werd deze keer bemand door Boed, Bouke, Herman, Liny, Werner, Karen, Nel, Dik, Arja, Jan, Rietje en Theo.