WL naar Jonne

De Waterlandse Ligfietsers (WL) reden een rondje langs de bollen in Noord-Holland. De stop – met koffie, thee en verhalen – was bij Jonne in Bobeldijk.

Een verslag waar eigenlijk niets aan toe te voegen is verscheen al snel bij organisator Hans, lees het hier maar natuurlijk pas na het lezen van de pagina waar je nu naar kijkt.

Omdat de tocht in Zaandam startte en langs mijn woonplaats Purmerend ging, kon ik vlak bij huis aanpikken en dat is wel zo goed omdat mijn conditie nog steeds zo’n beetje onder nul is. Hans was de 21e eeuw ingedoken en liet een pijltje meelopen in de groepsapp zodat ik precies kon zien waar de groep uithing en of ik op tijd was. Heel modern en handig.

We reden zo’n beetje pal Noord via Oudendijk, Avenhorn en De Goorn en dan met een slingertje naar Bobeldijk.

Het was druk met racefietsers die met nummers op hun stuur de tegenligger uithingen, waarschijnlijk een tocht van Le Champion. Veel kleurige pakjes, vriendelijke fietsers en mooie, dure maar wel hoge fietsen.

De beloofde bollenvelden waren er gelukkig ook. Soms in stuitende kleurcombinaties, alles voor de laatste trend in alle werelddelen.

In het noordelijkste stukje van de route vonden we zowaar tijd voor een fotopauze.

De echte pauze was even later bij de zoon van Gert en de echte aanleiding was waarschijnlijk deze betoverende kleindochter met de roze kaplaarsjes.

Lekker in de zon kregen we koffie en thee, de broodjes hadden we bij ons en de sterke verhalen kwamen er spontaan uit. Mooi om elkaar beter te leren kennen, want we zijn een beginnende fietsclub en sommigen hebben elkaar nog maar een of twee keer gezien. Van de zes in ons groepje waren er maar liefst drie kanoërs, dat belooft nog meer mooie verhalen.

Terug maar weer, nog steeds met zon en wind. We kwamen even bij het IJsselmeer – bij Schardam – en aan de kopjes op de golven te zien was het zo’n beetje 5 BFT waar we de hele rit mee te maken hadden.

Veel van de wegen waar we vandaag over reden kende ik al maar er waren ook een paar leuke nieuwe stukjes. En in Noord-Holland is zeker niet elke weg kaarsrecht en saai!

In Purmerend haakte ik weer af na een lekker tochtje. De anderen gingen nog terug naar Zaandam en André (die me op de heenweg uit de wind had gehouden) ging nog verder naar Almere.

Dank aan allen, ik heb ervan genoten en over een maand doen we weer hetzelfde maar dan anders zoals je kunt zien op de pagina van Hans waar je nu naartoe mag surfen.