sloterplas en grachtengordel

Bij de vorige tocht bleek een achterlichtje van de kanotrailer niet meer goed te zijn en omdat ik wat tijd had zou ik het repareren. Na het nodige zoeken, vinden, bestellen, terugsturen en weer bestellen had ik een passend lichtje dat de plaats van het oude heeft ingenomen. Daarmee was ik in een paar weken vaker in de kanoloods geweest dan in het afgelopen jaar, en om dat te vieren ging ik weer eens een tocht meevaren.

Die volgende tocht ging van de Sloterplas naar het centrum van Amsterdam en terug.
Amsterdam is leuk om zo nu en dan met de kano te bezoeken en als je ook nog op een aantal plaatsen in de stad hebt gewoond en gewerkt is het soms een onverwacht nostalgisch uitje.

Bij de KV Sloterplas die de tocht organiseerde was ook een groep van een kanoclub uit Keulen die daar had overnacht in een hele rij tentjes en campers. Daarmee hadden we een grote groep kano’s, altijd leuk en kleurig.

Tussen de Sloterplas en het centrum van Amsterdam is een niveauverschil van anderhalf tot twee meter. Heen en weer kunnen we geschut worden en dat is mooi want overdragen is best lastig.

De rondweg is over de sluis heen gebouwd. Het is, vind ik, een merkwaardige omgeving om geschut te worden hier in de drukke stad.

Je zou verwachten dat alles efficiënt en geautomatiseerd gebeurt in deze moderne omgeving maar nee, het openen en sluiten van de sluisdeuren is handwerk dat door vrijwilligers wordt gedaan. De sluiswachter en zijn assistent hebben er een flinke klus aan.

We varen door een parkachtige omgeving naar de stad. Het water is in trek als je de vele bootjes ziet die aan de kant liggen. Een frisse zondagmorgen is duidelijk niet het favoriete moment van de stedelingen, want op het water is het heel rustig.
Verderop is een klasje suppers aan het oefenen, net te ver om ze goed te zien. Eendjes en zwanen zijn er ook. Ze geven geen krimp, die zijn wel meer gewend dan een groep kano’s.

Na een flink stuk peddelen komen we echt in de binnenstad en we varen door de Jordaan. In Amsterdam is dat geen water maar een deel van de binnenstad. Je kunt er wel doorheen varen, bijvoorbeeld over de Egelantiersgracht zoals wij doen.

We draaien de Prinsengracht op. De sfeer op het water is gemoedelijk maar je mag wel oppassen met alle boten en bootjes op het water. Het is hier eenrichtingsverkeer en dat is maar goed ook.

Iemand zingt “aan de voet van die ouwe Wester” en dat is precies waar we zijn. Het is hier druk met toeristen op straat, toeristen op de terrasjes en toeristen op het water. Daar horen we natuurlijk zelf ook bij maar het verschil is dat er van alle kanten telefoons en camera’s op ons gericht worden. Gewild of ongewild worden we “gedeeld” met de rest van de wereld.

Bij de Amstel wachten we even tot de groep bij elkaar is, daarna steken we in één keer over. Behendig ontwijken we fluister- en partyboten, sloepen, rondvaartboten en wat hier nog meer drijft en krioelt.

• 

• 

Het is in de stad bijna onmogelijk om uit de kano te stappen met al die hoge steile kademuren. Geen wonder dat er een paar zijn die in de buurt van Artis een graskant op klauteren voor een biopauze (bedenk zelf maar wat dat betekent).

Gelukkig voor iedereen is de officiële pauzeplek niet ver meer. Langs de oostelijke eilanden en het zeevaartmuseum komen we bij Hannekes Boom, een café/terras/aanlegplaats vlakbij het Centraal Station. De tafels zijn er hoog, de bediening is vriendelijk maar raadselachtig. Uiteindelijk krijgt iedereen het bestelde gerecht en drankje.

Uitgerust varen we terug, Via de Oude Schans en de Amstel komen we bij de Munt. Het plein daar, met alle trams en het andere verkeer, is eigenlijk een grote brug. Het is bijzonder om daar onderdoor te varen.

• 

• 

Ook bijzonder is de Beulingsloot. Op het eerste gezicht is daar niet zo veel aan te zien, tot je je realiseert dat je er alleen over het water kunt komen. Het is voor zover ik weet het enige water in de binnenstad waar geen kade is, alleen maar huizen aan beide kanten.

We kronkelen door kleine en grote grachten, gelukkig weten de kanoërs van KV Sloterplas hier goed de weg.

Het laatste markante punt van de binnenstad is een terras dat is aangelegd … onder een parkeergarage. Ondanks de vreemde locatie ziet het er geanimeerd uit.

Daarvan krijgen we spontaan zin in een drankje, maar we hebben nog een heel stuk voor de boeg.

Door lange, rechte grachten en kanalen varen we nu met huizen driehoog aan beide kanten. Wat wonen hier toch veel mensen…

We komen langs de plaats waar ik voor het eerst op mijzelf woonde, in een zolderkamertje aan de Admiralengracht. Het is heel lang geleden dat ik hier geweest ben. In mijn herinnering was de gracht smaller en een beetje somber, waar zou dat iets over zeggen?

Verderop gaan we van Oud-West naar Nieuw-West. Er is meer ruimte om ons heen. We gaan onder de ringweg door en in een sluisje worden we terug omlaag naar het peil van de Sloterplas geschut.

Het is de Cramersluis in de Cramergracht, en daar is niets mis mee, maar waarom schrijf ik dit nu op? Ook hier heb ik ooit gewoond, als peuter en kleuter.

Ik maak een foto van een van de flats en als mijn tochtgenoten dat zien heb ik wat uit te leggen.

De Sloterplas is nu om de hoek, en aan het einde is het eilandje met de kanovereniging. We slaan de peddels nog eens lekker uit in het ruime water voor we – na 24 kilometer – aankomen en uitstappen.

Ja, van tijd tot tijd een rondje door Amsterdam is een goed idee.

Bronnen van de kaarten

Waterkaart

In dit verslag is een waterkaart gebruikt van het bevaren gebied, dit is de kaard met gele kleur.
Het is een open source kaart die te gebruiken is op (onder andere) gps-ontvangers van Garmin.
Kijk voor informatie op openseamap.org.

De kaart is op maat gemaakt voor de tocht, dit kan iedereen doen via deze link op bbbike.org.
Kies het gebied waarvan je een kaart wilt laten maken en geef je e-mailadres op; na een aantal minuten ontvang je een link waarmee je het kaartmateriaal kunt ophalen. Installeren op de gps-ontvanger gaat op de gebruikelijke manier.

Een paar dingen om op te letten

• Op mijn garmin kon ik de kaart (het img-bestand) alleen werkend krijgen in het format “Garmin OpenSeaMap (latin1)”.
  Het andere format “Garmin OpenSeaMap (UTF-8)” werkte niet.
• De kaart is zichtbaar in Basecamp als je de gps-ontvanger koppelt.
• Als je dat lastig vindt kun je de kaart op een usb-stick of een sd-kaart zetten, Basecamp herkent ook kaarten op aangesloten usb-media.

Algemene kaart

De grijze kaart onderaan dit verslag is een deel van de Freizeitkarte Nederland. Deze kaart is te downloaden voor gebruik met GPS-ontvanger en voor gebruik met Basecamp onder Windows en Mac OS. Ook voor andere landen en regio’s (zoals de Benelux) zijn kaarten beschikbaar. Het zijn handige kaarten met topografische details. De kaarten zijn routeerbaar.
Zie verder onder https://www.freizeitkarte-osm.de/. Al deze kaarten zijn open source.