wat ze zeggen

Dit is de voortzetting van een eerder bericht met opmerkingen en uitroepen die je nu eenmaal schijnt te krijgen als je rijdt met een ligfiets (klik hier voor het eerdere bericht).

Sinds een paar jaar (2023) fiets ik met een open trike. Die is niet zo snel als een velomobiel en dat is geen wonder want er zit geen stroomlijn omheen. Het is anders, ik flits niet meer iedereen voorbij en als de wind verkeerd staat heb ik er een flinke kluif aan. Eenmaal gewend aan het rustige tempo is het gewoon heerlijk toeren met deze ultra-cabrio. De fiets past opgevouwen in een kleine auto en dat is handig als ik eens een rondje om een andere kerk wil doen.

Ook deze fiets maakt wat los bij de omstanders. Soms zie ik een beteuterde blik als ik afstap en ga staan, niet iedereen verwacht dat ik gewoon kan lopen maar dat is gelukkig wel zo. Deze fiets heb ik namelijk voor mijn plezier.
Er komt ook wel eens iemand hulp aanbieden als ik even gestopt ben om de navigatie te bekijken en dat vind ik heel aardig.

Zoals ik gewend ben komen de reacties met regelmaat. De verbazing verbaast mij nog altijd.

goede fiets, je kunt sporten en zonnebaden tegelijk (2024, Purmerend)
Dat was terecht opgemerkt op een mooie zomerdag. Alleen mijn rug blijft wit natuurlijk.

meneer u moet uw vlaggetje vasthouden (2025, Monnickendam)
Deze had ik niet verwacht. Ik fietste terug van Marken over de smalle dijk bij Monnickendam. Een groep ruitertjes wilde ook over de smalle dijk langs het Markermeer, het was zondagmiddag en vrij druk. Ik was gestopt langs de kant maar het mocht niet helpen, de pony’s hadden grote schrik van mijn wapperende vlag.
De foto bovenaan deze pagina is een uurtje eerder gemaakt, aan de andere kant van Marken bij vuurtoren het Paard. Dat gaf geen krimp.

weet je dat er een reflector op je fiets moet zitten? (2025, Edam)
Aan alle kanten is mijn fiets bestudeerd en geen detail blijft onbesproken. Of toch . . . een reflector zit er heus op; gelukkig is die in het donker wel goed zichtbaar.